19 Ekim 2010 Salı

Bu Bir Uyarıdır!!!

Bazen olur ya herkesten kaçmak istersin. Sorunlu olduğunu düşünerek bakarlar sana. Son zamanlarda bana da oluyor öyle sıkça. Ama açık söylüyorum bıktım.

Yaşadıklarımı görmüş olabilirsiniz, biliyor olabilirsiniz ama saçma sapan gelip de anladığınızı iddia etmeyin, tek ricam bu sizden. Anlamıyorsan ki anlamıyorsun, bırak bari kafamı dinleyeyim. Çünkü sizin sahte “anlayışlarınız” bana kendimi daha da kötü hissettiriyor. Zamanında yargıladığınız insanlarla aynı davranışları sergilemeniz tam bir samimiyetsizlik. Farkında değil misiniz? Dibine kadar farkındasınız! Ve bu beni çıldırtıyor. Doğal olarak etrafımda böyle insanları barındırıp, kendimi kısıtlamaktansa, lanet olsun sizsiz olayım demekten kendimi alamıyorum. Bakışlarınızla size muhtaçmışım gibi hissettirmeye çalışıyorsunuz ya, acıyorum size. Şuan ne kadar mutlu olduğumu anlayamamanıza şaşırıyorum… Bak bu da dengesizlik belirtisi size göre.

Bu ilk püskürmem, dilerim son olsun. Ama şunları aklınızdan çıkarmamaya çalışın. Beceremiyorsanız lütfen başka bir şehre tatile gidin, bi süre numaramı silin, evlatlıktan arkadaşlıktan reddedin falan. Evet derin yaralarım var aksini iddia etmiyorum. Evet bazen çok canım acıyor gizlemiyorum. Evet ruhum daralıyor, ağlıyorum. Ama inanın tahmininizden çok daha mutlu yaşıyorum. Birgün hepsi geçecek. Elbet yaralarımı da saran olacak, insanlara güvenmemi sağlayacak olaylar da. Ama o zamana kadar lütfen insanlara karşı duyduğum kırıntı kadar güvenimi kaldırıp atmayın. Çünkü onu da kaybedersem sizi kaybetmemek için hiçbir neden kalmayacak…

Hepinizi seviyorum!!! Ama bazılarınızı çok…
Çisil Tolga

1 yorum:

  1. kimse aynı anda aynı şeyleri yaşasa bile birbirini çok iyi anlamaz,sonuçta farklı ruhlara sahipler,kişilikleri ve bakış açıları farklı,bakış açılarının aynı olması da yalan,zaten farklı olması daha güzel,en azından birbirlerini kandırmak gibi bir zahmete girişmiyorlar,ama birbirleriyle yaşadıklarını paylaşmak için birbirlerine zaman ayırmaları bile bence mutlu olma yolunda bir adım,mademki yaşadıklarını atlatabilecek kadar toparlanmış ve o an farklı yerlerde bile olsalar aynı anda nefes almanın dahi mucize olduğunu kavramış kadar hayatı anlıyorlarsa...

    YanıtlaSil

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.