Bazen durup, susup, düşünmeden, derin derin bakarak diyorsun ya. “Bana o kadar çok benziyorsun ki!”

İşte her şey tam da o yüzden! Gitmemden korktuğun kadar giderim ben, kalmamı istediğin kadar kalırım. Sarıldığın kadar kokun siner üstüme. Okşadığın kadar yumuşar saçlarım. Aldattığın kadar aldatılırsın. Kıyamadığın kadar kıyılmaz, kırılmazsın. Kırınca gönlümü almazsan yaralarım büyür, kapanmaz olur. Hiç bırakmayacak gibi seversen, hiç bırakılmazsın sevgilim. Ben sevdikçe şımarmıyorsan, beni sevdikçe de şımarmam. Kenarlardaki ışıklı tabelalara kanmayacağını biliyorsan, bilirsin ki ben de kanmam. Sen bana koşarak geldikçe, ben dizinin dibinden ayrılmam… Kelimelerin, sesin, belimi kavrayışın yazar bizi.

Bi paragraf olursak haksızlık olur. Ciltlerden taşmalıyız! İnat et, aşık ol, bağlan, sev, huzur bul! Hatta hepsini yap! Ama sakın vazgeçme, olur mu sevgili?

Ç.